مژده

مژده ی دیدنت مرا ،بی تب و تاب می کند

آنکه عیان شود رهش ، خیز و شتاب می کند

درد فراق می کشم ، گریه سبک نمی کند

ماهی تشنه دلم  ، هوای آب می کند

اوج کمال می برد ، این دو پر سکوت من

غوره ی نارسیده را ، صبر شراب می کند

در عجبم ز آن کسی ، که تشنه کام و تشنه دل

بحر مقابلش ولی ، عزم سراب می کند

گر به هوای جهل خود ، از ره راست کج شوم

توبه کنم ز کار خود ، که مستجاب می کند

داود رزاقی راد

از کتاب کویرافلاک